پایان پشتیبانی مایکروسافت از ویندوز 10 زباله دان رایانه های شخصی را پر می کند! تحقیقات نشان میدهد پس از پایان پشتیبانی مایکروسافت از ویندوز 10، بیش از 240 میلیون رایانه شخصی به زبالههای الکترونیکی تبدیل میشوند.
تصمیم مایکروسافت برای پایان دادن به پشتیبانی از سیستم عامل ویندوز 10 ممکن است منجر به حذف تقریباً 240 میلیون رایانه شخصی شود. این امر می تواند منجر به تولید تخمینی 480 میلیون کیلوگرم زباله الکترونیکی شود که بیشتر آنها احتمالاً به محل دفن زباله ختم می شوند.
مطالعه در ویندوز ۱۲ چه خبر است؟ انتظارات ما و پاسخ های مایکروسافت
بر اساس یافته های Canalys Research، تصمیم مایکروسافت برای پایان دادن به پشتیبانی از سیستم عامل ویندوز 10 ممکن است منجر به از بین بردن تقریباً 240 میلیون رایانه شخصی (PC) شود که به افزایش زباله های الکترونیکی کمک می کند. این تاثیر بالقوه میتواند منجر به تخمینی 480 میلیون کیلوگرم زباله الکترونیکی شود که معادل وزن 320000 خودرو است؛ همه ابن زباله ها میتوانند در محلهای دفن زباله در سراسر جهان قرار گیرند.
در حالی که بسیاری از رایانههای شخصی ممکن است سالها پس از پایان پشتیبانی از ویندوز 10 فعال بمانند، Canalys هشدار داد که تقاضا برای دستگاههای فاقد بهروزرسانی امنیتی احتمالا کاهش می یابد.
مایکروسافت برنامههای خود را برای ارائه بهروزرسانیهای امنیتی برای دستگاههای ویندوز 10 تا اکتبر 2028 مشخص کرده است و جزئیات قیمت این پشتیبانی گسترده هنوز فاش نشده است.
Canalys ابراز نگرانی کرد که اگر ساختار قیمت گذاری برای پشتیبانی از ویندوز 10 از روندهای تاریخی پیروی کند، مهاجرت به رایانه های شخصی جدیدتر، ممکن است برای کاربران مقرون به صرفه تر باشد. این به نوبه خود می تواند منجر به دور انداختن تعداد بیشتری از رایانه های شخصی قدیمی شود که به افزایش زباله های الکترونیکی کمک می کند.
اهداف مایکروسافت و تجمیع زباله های الکترونیکی تولید شده از رایانه های شخصی
هدف مایکروسافت این است که با پیش بینی راه اندازی نسل بعدی این سیستم عامل، پشتیبانی از ویندوز 10 را تا اکتبر 2025 متوقف کند. انتظار میرود این نسخه جدید، فناوری هوش مصنوعی پیشرفته را ادغام و به طور بالقوه بازار کساد رایانههای شخصی را احیا کند.
زباله های الکترونیکی تولید شده از رایانه های شخصی دور ریخته شده، پیامدهای زیست محیطی خطرناکی دارد، اما تلاش هایی برای بازیافت اجزا با اهداف پایداری انجام می شود.
برای مثال، هارد دیسکهای مورد استفاده در رایانههای شخصی و سرورهای ذخیرهسازی داده را میتوان برای به دست آوردن موادی برای کاربرد در موتورهای خودروهای الکتریکی و تولید انرژی تجدیدپذیر بازیافت کرد.
پیتر افیونی، مدیر ارشد بازرگانی Noveon Magnetics، در گفتگو با رویترز، بر پتانسیل استفاده مجدد از رایانههای فرسوده تأکید کرد و اظهار داشت: «تبدیل رایانههایی که به پایان عمر خود نزدیک شده اند به آهنرباییهایی که فناوریهای پایدار مانند خودروهای الکتریکی و توربینهای بادی را تامین میکنند با توجه به تقاضای فزاینده جهانی برای برق در دستور کار است.»
افیونی همچنین بر موضوع دور انداختن پیش از موعد هارد دیسکها تاکید کرد که این امر به ضایعات بیش از حد مواد مغناطیسی خاکی کمیاب کمک میکند.
علاوه بر این، Redwood Materials، یک شرکت بازیافت باتری، خاطرنشان کرد که باتری ها را می توان تقریباً بی نهایت بازیافت کرد تا فلزات ارزشمندی مانند لیتیوم، کبالت، نیکل و مس مجددا مورد استفاده فرار بگیرد.
خطرات و چالش های زباله های الکترونیکی
زباله های الکترونیکی شامل هر وسیله الکترونیکی دور ریخته شده ای است که عمر مفید آنها به پایان رسیده است. این دسته شامل اقلامی مانند گوشیهای هوشمند، رایانهها، تلویزیونها، نمایشگرها، چاپگرها و دستگاههای کپی میشود که دیگر کار نمیکنند، آسیب زیادی دیدهاند یا به حدی منسوخ شدهاند که نمیتوانند برای سازگاری با فناوری مدرن بهروزرسانی شوند.
در زندگی روزمره ما به شدت به وسایل الکترونیکی متکی هستیم. این دستگاههای الکترونیکی چه با لپتاپ کار کنید، چه از طریق تلفنهای هوشمند ارتباط برقرار کنید یا از تبلتها برای کارهای مختلف استفاده کنید، در نهایت فرسوده یا منسوخ میشوند. وقتی این اتفاق می افتد، با آن ها چه کنیم؟ با کمال تعجب، بسیاری از مردم در مورد دفع صحیح زباله های الکترونیکی، که تهدیدی قابل توجه برای محیط زیست است و بر کیفیت زمین، آب و هوا تأثیر می گذارد، آگاهی ندارند.
زبالههای الکترونیکی در مسیر دو برابر شدن تولید سالانه خود بین سالهای 2014 و 2030 قرار دارند و برآوردها نشان میدهند که تولید سالانه زباله الکترونیکی در سراسر جهان میتواند تا سال 2030 به 67 میلیون تن برسد.
به همین دلیل مدیریت فناوری های مرده برای سازگاری با محیط زیست بسیار مهم است. در حال حاضر علیرغم چالشهای ناشی از زبالههای الکترونیکی، تلاشهای مداومی برای کشف رویکردهای پایدار و سازگار با محیط زیست برای مدیریت اجزای فنآوری دور ریختهشده وجود دارد.