برای هر عکاس مبتدی، انتخاب اولین لنز/لنزها از بین طیف گسترده‌ای از گزینه‌های موجود برای هر برند دوربین، می‌تواند کار بسیار سختی باشد. ساده‌ترین راه‌حل معمولاً این است که به سراغ یک لنز والک‌اروند (walkaround) خوب بروید که محدوده کانونی مناسبی ارائه می‌دهد. این لنز برای تمام انواع عکاسی مناسب است. اما زمانی که به اندازه کافی تجربه کسب کردید و احساس کردید که لازم است تجهیزات خود را گسترش دهید، در این صورت باید لنزهایی را در نظر داشته باشید که «حداکثر» فاصله‌های کانونی را ارائه می‌دهند.
مطالعه لنز پریسکوپ وان پلاس ۱۲ در راه گوشی‌های میان رده
لنزهای واید انگل (زاویه باز) و تله فوتو (یا زوم) برای عکاسان بسیار ارزشمند هستند. این لنزها میدان‌های دیدی را ارائه می‌دهند که با چشم انسان قابل مشاهده نیست.
نام این لنزها به طور کامل گویای عملکردشان است، اما هنگامی که به یک دوربین DSLR یا بدون آینه ارتقاء دهید که این فرصت را به شما می‌دهند که با هر دو نوع لنز عکاسی کنید – مانند دوربین Canon EOS R5، دوربین Sony Alpha a7S III یا دوربین Nikon D850 – متوجه خواهید شد آنها خیلی بیشتر از فقط داشتن دو میدان دید متفاوت انجام می‌دهند. در این مقاله، ما لنزهای تله فوتو و لنزهای زاویه باز را با هم مقایسه خواهیم کرد.
لنز تله فوتو چیست؟
لنزهای تله فوتو فاصله‌های کانونی بیشتری دارند و برای نزدیک‌تر کردن صحنه‌ها و سوژه‌های دور عالی هستند. مانند لنزهای واید انگل، لنزهای تله فوتو نیز در هر دو نوع پرایم (فاصله کانونی ثابت) و زوم عرضه می‌شوند.
اصطلاح تله فوتو همچنین یک اصطلاح متداول برای توصیف لنزهایی با فاصله کانونی است که میدان دید باریکی بیش از 80 میلی‌متر ایجاد می‌کنند. در هر صورت، آنها به سه دسته تقسیم می‌شوند:
تله فوتو کوتاه: از 85 میلی‌متر تا 135 میلی‌متر است و برای استفاده روزمره عالی است، زیرا جمع‌وجور و سبک است.
تله فوتو متوسط: بزرگ‌تر، طولانی‌تر و سنگین‌تر است و فاصله‌های کانونی بین 135 تا 300 میلی‌متر را ارئه می‌دهد.
سوپر تله فوتو: این نوع لنز تله فوتو با فاصله کانونی فراتر از 300 میلی‌متر، بزرگنمایی تلسکوپ مانندی ارائه می‌دهد و برای عکسبرداری روی دست بسیار سنگین است.
متأسفانه، هرچه فاصله کانونی بیشتر باشد، تصویر شما تیره‌تر می‌شود. برای حل این مشکل، برخی از لنزهای تله فوتو رده بالاتر با حداکثر دیافراگم باز یا باز شدن عنبیه (iris) یکپارچه شده‌اند تا نور بیشتری وارد لنز شود.
لنزهای تله فوتو علاوه بر توانایی بزرگنمایی با اپتیک به جای بزرگنمایی دیجیتالی که فقط پیکسل‌های روی صفحه نمایش بزرگنمایی می‌شوند، بر اندازه نسبی سوژه شما نسبت به پس‌زمینه نیز تأثیر گذاشته و آنها را به هم فشرده می‌کند. این امر باعث می‌شود که پس‌زمینه شما بزرگ‌تر و نزدیک‌تر به سوژه‌تان به نظر برسد، گویی سوژه شما به پس‌زمینه تکیه داده است.
وقتی این فشرده‌سازی با عمق میدان کم همراه می‌شود، به نظر می‌رسد نسبت به زمانی که از لنز واید استفاده می‌کردید، بوکه بزرگ‌تر و نرم‌تری به شما می‌دهد. این تکنیک جالب زمانی می‌تواند سودمند باشد که بخواهید پس‌زمینه خود را در عکس داشته باشید و درعین‌حال سوژه‌ی خود را با فوکوس برجسته کنید.
چه زمانی از لنز تله فوتو استفاده کنیم؟
واضح‌ترین دلیل استفاده از یک لنز تله فوتو، نیاز به دسترسی به صحنه است. شما می‌توانید بدون اینکه وارد صحنه شوید به سوژه نزدیک‌تر شوید. اما با توجه به ساختار سنگین‌تر لنزهای تله فوتو متوسط و سوپر تله فوتو، هر کسی استطاعت تهیه و استفاده از آنها را ندارد. بنابراین قبل از اینکه بر روی یک لنز تله فوتو سرمایه‌گذاری کنید، ببینید که آیا موارد زیر همان اهداف عکاسی شما هستند یا خیر:
بخواهید در رویدادهای ورزشی از کنار زمین عکس بگیرید
بخواهید رویدادهایی را پوشش دهید که در آنها باید بدون ایجاد مزاحمت برای دیگران و یا اتلاف وقت گرانبها برای عبور از میان جمعیت و موانع، لحظات کلیدی را ثبت کنید تا بتوانید یک عکس فوق‌العاده بگیرید
بخواهید عکاسی حرفه‌ای از حیات وحش و طبیعت انجام دهید
بخواهید عکاسی نجومی را برای اولین بار امتحان کنید
بخواهید تصاویر باشکوه نزدیک از ماه بگیرید
بخواهید فاصله بصری بین سوژه‌ی خود و پس‌زمینه را کاهش دهید
بخواهید بوکه با ظاهر بهتری تولید کنید
انواع لنزهای تله فوتو
لنزهای تله فوتو از نظر ویژگی‌ها و قابلیت‌ها تنوع بسیار زیادی دارند. آنها برای کاربردهای مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما یکی از ویژگی‌های مشترک در بین تمام لنزهای تله فوتو، توانایی نمایش فاصله کانونی بزرگ‌تر از طول فیزیکی واقعی آنها است. این امر با یکی از این دو روش به دست می‌آید: با انکسار یا با آینه.
عدسی‌های انکساری حاوی چندین گروه عدسی داخلی هستند که به عنوان عناصر عدسی نیز شناخته می‌شوند. آنها نور را خم می‌کنند و سپس قبل از برخورد با سنسور یا فیلم، آن را صاف می‌کنند تا تصویری بزرگنمایی شده به دست آورند.
عدسی‌های آینه‌ای حاوی آینه‌های منحنی متعدد در داخل بدنه لنز هستند تا نور را منعکس کرده و بزرگنمایی ایجاد کنند. این امر به لنزهای بسیار کوچک‌تر اجازه می‌دهد تا فاصله‌های کانونی بیشتری را به دست آورند.
هنگام انتخاب لنز تله فوتو انکساری در مقابل لنز تله فوتو آینه‌ای، مهم است که این مسئله را به خاطر داشته باشید که هرچند لنزهای انکساری گران‌تر هستند، اما در مجموع کیفیت تصویر بسیار بالاتری دارند و بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند.
لنز واید انگل چیست؟
همان‌طور که از نام آن پیداست، لنزهای واید انگل زاویه دیدی وسیع‌تر از 64 درجه تا 180 درجه ارائه می‌دهند. لنزهای واید انگل قابل تعویض دارای فاصله‌های کانونی کوتاه‌تری هستند که با اعداد کوچک‌تر مشخص شده‌اند. این لنزها 34 میلی‌متر و پایین‌تر هستند، جایی که میدان دید شروع به گسترده‌تر شدن از آنچه که لنزهای معمولی ارائه می‌دهند، می‌شود.
هنگام عکاسی عریض‌تر با یک زاویه فوق عریض یا لنز فیش‌آی در فصله‌های کانونی بیشتر از 14 میلی‌متر، تصویر در لبه‌های بیرونی کادر شروع به تغییر شکل می‌کند. این نوع لنز قطعاً می‌تواند تصاویر منحصربه‌فردی خلق کند. هرچند همه عکاسان نمی‌توانند از لنزهای واید انگل به دلیل اعوجاج‌هایی که ایجاد می‌کند بهره ببرند.
همان‌طور که مشاهده می‌کنید، لنزهای واید انگل وسعت بیشتری از صحنه را شامل می‌شود. این زمانی می‌تواند سودمند باشد که بخواهید عناصر و فضای بیشتری را در کادر بگنجانید و محیطی را برای سوژه خود فراهم کنید.
همچنین متوجه خواهید شد که هنگام عکاسی از زمین، مرکز تصویر بسیار دورتر به نظر می‌رسد. این امر منجر به یک چشم‌انداز اغراق‌آمیز می‌شود که به عمق عکس می‌افزاید و این امکان را به بینندگان شما می‌دهد که بیشتر به آن نگاه کنند.
با ایجاد کشیدگی در لبه‌های فریم، خطوط و خط افق خمیده به نظر می‌رسند. این اعوجاج همیشه هم خوب به نظر نمی‌رسد، مخصوصاً هنگام عکاسی پرتره. به همین دلیل، مهم است که بدانید چه زمانی باید و چه زمانی نباید از لنز واید انگل استفاده کنید.
چه زمانی از لنز واید انگل استفاده کنیم؟
بخواهید از یک میز پر از غذا یا از جماعتی در یک فضای محدود عکس بگیرید
بخواهید برای عکاسی از املاک، یک اتاق کامل را نمایش دهید
بخواهید تصاویر و ویدیوهای اغراق‌آمیز تولید کنید (با استفاده از دوربین‌های اکشن با لنزهای واید انگل داخلی)
بخواهید برای عکاسی معماری فضای باز از ساختمان‌ها عکس بگیرید
بخواهید از مناظر آسمانی، مناظر شهری، و مناظر پانورامای گسترده عکاسی کنید (اگر به اعوجاج آن اهمیت نمی‌دهید)
بخواهید به راحتی و بدون برش دادن، عکس سلفی بگیرید
بخواهید تصاویر هنری و انتزاعی بگیرید، به خصوص با لنزهای فیش‌آی
بخواهید فاصله بصری بین سوژه تا پس‌زمینه را افزایش دهید
انواع لنزهای واید انگل
سه نوع لنز متفاوت در دسته لنزهای واید انگل وجود دارد: واید (عریض)، اولترا واید (فوق عریض)، و فیش‌آی (چشم ماهی). لنزهای 24 تا 35 میلی‌متر جزو دسته واید انگل محسوب می‌شود، 18 تا 24 میلی‌متر جزو دسته اولترا واید انگل هستند، و هر چیزی که عریض‌تر از 18 میلی‌متر باشد، معمولاً در دسته لنزهای فیش‌آی قرار می‌گیرد.
برای اکثر کاربردهای مرسوم، از گزینه‌های واید انگل و اولترا واید انگل استفاده کنید. اینها بهترین تعادل بین میدان دید و کیفیت بصری را فراهم می‌کنند. لنزهای فیش‌آی به خاطر خطوط منحنی و پرسپکتیو عجیب‌شان شناخته می‌شوند که می‌تواند از نظر سبک برای برخی کاربردها سودمند باشد، اما برای کاربردهای دیگر می‌تواند آزاردهنده باشد.
لنز واید انگل در مقایسه با لنز تله فوتو
پس از آشنایی با افکت‌های منحصربه‌فردی که لنزهای واید انگل و تله فوتو می‌توانند ایجاد کنند، متوجه می‌شوید که نباید این لنزها را با یکدیگر اشتباه گرفت. وقتی صحبت از انتخاب بین این دو لنز به میان می‌آید، همه چیز بستگی به نیازهای خاص شما برای بزرگنمایی لنز تله فوتو در مقابل زاویه دید باز لنز واید انگل دارد.
لنزهای واید انگل در مقایسه با لنزهای تله فوتو: تفاوت‌های عمده
تفاوت آشکار بین لنزهای واید انگل و تله فوتو، میدان دید است. یک لنز با زاویه دید باز، میدان دید وسیعی را فراهم می‌کند و این امکان را به شما می‌دهد تا وسعت بیشتری از صحنه را ثبت کنید. از سوی دیگر، لنز تله فوتو میدان دید باریک‌تری دارد.
عمق میدان یکی دیگر از ویژگی‌هایی است که نمی‌توانید در تصمیم‌گیری بین لنز واید انگل و لنز تله فوتو نادیده بگیرید. اگر بخواهید کل صحنه را در فوکوس داشته باشید، به عمق میدان زیاد نیاز دارید، بنابراین به یک لنز با زاویه دید باز نیاز دارید. برعکس، اگر لازم است که یک عمق میدان کم ایجاد کرده و پس‌زمینه را محو کنید، این کار با لنز تله فوتو آسان‌تر انجام می‌شود، زیرا با فاصله‌های کانونی بیشتر، عمق میدان کاهش می‌یابد.
از نظر اندازه، لنزهای تله فوتو بلندتر و در نتیجه سنگین‌تر هستند و نگه‌داشتن آنها روی دست مشکل‌تر است. از آنجایی که لنزهای واید فاصله کانونی کوتاهی دارند، کوتاه‌تر بوده و در نتیجه سبک‌تر هستند و کار با آنها راحت‌تر است.
از آنجایی که لنزهای واید انگل میدان دید وسیعی دارند، ممکن است فیلترها گوشه‌های تصویر را مسدود کنند. به این اثر وینیتینگ (vignetting) گفته می‌شود و اغلب زمانی که از لنزهای اولترا واید یا فیلترهای متعدد استفاده می‌کنید ظاهر می‌شود. در حالی که لازم نیست نگران اثر وینیتینگ فیلتر با یک لنز تله فوتو باشید.
وقتی لنز تله فوتو را به خوبی بشناسید، می‌دانید که حس عمق تصویر را کاهش می‌دهد. یک لنز تله فوتو باعث می‌شود که اشیاء در پس‌زمینه بزرگ‌تر و نزدیک‌تر به اشیاء پیش‌زمینه به نظر برسند. لنزهای واید برعکس عمل می‌کنند و اشیاء پس‌زمینه را کوچک‌تر و دورتر از دوربین نشان می‌دهند.
مزایا و معایب لنزهای تله فوتو
- مزایا:
می‌توانید فاصله بیشتری با سوژه خود داشته باشید که به ویژه برای عکاسی از حیات وحش سودمند است.
می‌توانید بدون نیاز به جابجایی فیزیکی از اجسام دور عکس بگیرید.
می‌توانید به عنوان یک ناظر منفعل در طول رویدادهایی مانند عروسی‌ها و اجراها عمل کنید. - معایب:
لنزهای تله فوتو اغلب سنگین و حجیم هستند.
ممکن است لازم باشد برای حفظ تعادل لنز از سه‌پایه استفاده کنید.
لنزهای تله فوتو با دیافراگم بسیار باز اغلب بسیار گران هستند.
مزایا و معایب لنزهای واید انگل
- مزایا
می‌توانید از اشیاء بسیار بزرگی مانند ساختمان‌ها عکس بگیرید.
لنزهای واید انگل در دیافراگم‌های بسیار باز موجود هستند.
لنزهای واید انگل پرسپکتیوهای جالبی ایجاد می‌کنند. - معایب
لنزهای واید انگل اغلب مشکلاتی در اعوجاج دارند.
این لنزها برای پرتره مناسب نیستند.
لنزهای واید انگل با کیفیت بالا می‌توانند گران باشند.
در مورد محدوده کانونی خاص، لازم است که تجربه بیشتری در عکاسی در فاصله‌های کانونی مختلف کسب کنید. اینکه بتوانید تنوع در زاویه دیدهای حاصله را خودتان مستقیماً مشاهده کنید، می‌تواند بهترین راه برای انتخاب لنزهای عالی باشد که برای نوع عکاسی انتخابی شما سودمند خواهد بود.
برای هر عکاس مبتدی، انتخاب اولین لنز/لنزها از بین طیف گسترده‌ای از گزینه‌های موجود برای هر برند دوربین، می‌تواند کار بسیار سختی باشد. ساده‌ترین راه‌حل معمولاً این است که به سراغ یک لنز والک‌اروند خوب بروید که محدوده کانونی مناسبی ارائه می‌دهد. این لنز برای تمام انواع عکاسی مناسب است. اما زمانی که به اندازه کافی تجربه کسب کردید و احساس کردید که لازم است تجهیزات خود را گسترش دهید، در این صورت باید لنزهایی را در نظر داشته باشید که «حداکثر» فاصله‌های کانونی را ارائه می‌دهند.
لنزهای واید انگل و تله فوتو (یا لنز زوم) برای عکاسان بسیار ارزشمند هستند. آنها میدان‌های دیدی را ارائه می‌دهند که ما نمی‌توانیم با چشم انسانی خود مشاهده کنیم. نام این لنزها به طور کامل گویای عملکردشان است، اما هنگامی که به یک دوربین DSLR یا بدون آینه ارتقاء دهید که این فرصت را به شما می‌دهند که با هر دو نوع لنز عکاسی کنید، متوجه خواهید شد آنها خیلی بیشتر از فقط داشتن دو میدان دید متفاوت انجام می‌دهند.
اگر می‌خواهید بدانید که کدام نوع لنز را باید به تجهیزات عکاسی خود اضافه کنید، این مقاله به شما کمک می‌کند تا درباره روش کار آنها بیشتر بدانید و با انواع عکس‌هایی که می‌توانید تولید کنید آشنا شوید. زمانی که شما از یکی از این لنزها و یا از هر دوی آنها برای کار عکاسی خود استفاده کنید، می‌توانید به یک عکاس کارآمدتر و موفق‌تر تبدیل شوید.
