بهترین بازیگران 2023 از نگاه مجله TIM معطوف به بازیگرانی است که تلاش کردند روایتی قابل لمس از زندگی انسان نشان دهند؛ تا قبل از آن که هوش مصنوعی بخواهد جای همه چیز را بگیرد! سالی که گذشت سال خوبی برای فیلمهای واقعی بود. ما در سال 2023 فیلمهای «باربی» و «اوپنهایمر» را با داستانها و پیامهای قوی و مثبت داشتیم که توجه بسیاری از مخاطبان را در دنیا جلب کرد و پیش بینی می شود جوایز زیادی را به کلکسیون بازیگران و دست اندرکاران فیلم اضافه کند. سالی که در آن نویسندگان، بازیگران و افرادی که ستون فقرات هنری و سرگرمی را تشکیل میدهند مجبور شدند برای حفظ بیان انسان بجنگند.
برای مشاهده آپدیت هایپر او اس در راه گوشی ردمی نوت ۱۱ پرو کلیک کنید.
شما نمی توانید فیلم ها را بدون عشق به اجرای بازیگران دوست داشته باشید، توانایی آن ها، در بهترین حالت، برای انعکاس همه چیزهایی است که زندگی روزمره ما را تشکیل می دهند؛ ترس ها و ناامنی های ما، لذتی که از عاشق شدن احساس می کنیم و معجزه ای که موفق به انجام آن می شویم. در آن بمان، سعادت یافتن زیبایی در دنیای فانی!
در اینجا 10 مورد از اجراهای برتر بازیگران از نظر نویسنده مجله تایم معرفی شده است. بازیگرانی که به طور شهودی تشخیص می دهند که هیچ جایگزینی برای لمس انسان وجود ندارد.
کوجی یاکوشو «روزهای عالی»؛ بهترین بازیگران 2023
در روزهای قبل از اینترنت، کوجی یاکوشو و آئوی یامادا، سینماهای هنری جهان را برای ما به ارمغان میآوردند. تماشاگران سینما در آمریکا بازیگر معروف ژاپنی کوجی یاکوشو را برای بازی در فیلمهایی مانند تامپوپو یا بیا برقصیم به خوبی می شناختند. برای تماشاگران قدیمی سینما، بازی یاکوشو در فیلم روزهای عالی از ویم وندرس، نوعی بازگشت به خانه است. شخصیت او در نقش هیرایاما، بسته به دیدگاه شما، یا از جهان عقب نشینی کرده است یا کاملاً آن را در آغوش می کشد. او یک سرایدار توکیویی است که برای امرار معاش توالت های عمومی را تمیز می کند یا از شغلی به شغل دیگر رانندگی می کند. همراهان روزانه او پتی اسمیت، لو رید، کینکز، نینا سیمون هستند، هنرمندانی که او را بهعنوان یک عاشق موسیقی در یک نسل خاص میشناسند، اما گذشته را نیز در آغوشی نرم به زمان حال پیوند میدهد. اجرای یاکوشو شگفتانگیز است.
او در نقش هیرایاما همه چیزهای اطرافش را مشاهده میکند؛ الگوی نور روی امواج یک رودخانه، ردپای برگها روی درختی که هر روز میبیند و گویی دنیا را با هر نفس به درون خود میکشد، به طور ناخودآگاه از ما می خواهد همین کار را انجام دهیم.
ویرجینی افیرا «خاطرات پاریس» و «فرزند دیگران»
ویرجینی افیرا، بازیگر بلژیکی-فرانسوی، در دو فیلم فرانسوی که در سال 2023 در ایالات متحده اکران شد، بازیهای خارقالعادهای ارائه داد. او در «بچه دیگران» به کارگردانی ربکا زلوتوسکی و «خاطرات پاریس» ساخته آلیس وینوکور به زیبایی درخشید. در مورد فیلم اول، ویرجینی یک زن مجرد و بدون فرزند است که در سن میانسالی قرار دارد و خوشبختی را در رابطه عاشقانه ای می یابد که پایدار و دائمی به نظر می رسد، اگرچه شگفت انگیزترین پیشرفت این زندگی جدید، دلبستگی او به دختر جوان دوست پسرش است.
در Revoir Paris، او زنی است که از یک حمله تروریستی وحشتناک در کافه ای در پاریس جان سالم به در میبرد و بعد تقریباً هیچ یک از این اتفاق ها را به خاطر نمیآورد. تنها راهی که او می تواند به دنیای زنده و حیات طبیعی خود بازگردد، جستجوی افرادی است که زندگی آنها نیز با این رویداد گره خورده است.
این شخصیتها زنانی هستند که در دورههای گذار شدید قرار دارند و در حالی که هر دو، نوعی آرامش صلح طلبانه پیدا میکنند، هیچیک از آنها، شهود یا اشراقی ناگهانی که مشکل شان را حل کند ندارند. افیرا ممکن است مانند یک فرشته بوتیچلی درخشنده باشد، اما این «صراحت و صداقت» اوست که شما را جذب می کند. در هر دو اجراها، او زنی است که راه خود را در زندگی با احتیاط قدم برمی دارد؛ زیرا داشتن یک برنامه مطمئنترین تضمینی است که می گوید شما راه خود را گم خواهید کرد.
جان ماگارو «زندگی های گذشته»؛ بهترین بازیگران 2023
به نظر نمیتوانید بازیگری بهتر از جان ماگارو پیدا کنید که بتواند نقش مردی را بازی کند که در حاشیههای رمانتیک گیر کرده و منتظر است تا شریک زندگیاش او را ببیند؛ اما ماگارو به خوبی از عهده این نقش در «زندگی های گذشته» برآمده است.
هر کاری که ماگارو انجام میدهد دست کم گرفته شده است، همیشه کمی عقبتر است، انگار تحمل خجالت کشیدن را بخاطر ابراز وجود خودش ندارد. نقش او در «زندگیهای گذشته» از سلین سانگ فراتر از بازیگری کامل است. او در نقش آرتور، شوهر «نورای گرتا لی» بازی می کند. زنی که دوباره با دوست صمیمی دوران کودکی او در کره ارتباط برقرار میکند. عشق آرتور به نورا گهگاه است و به طور قابل درک، حضور خودش را در بچگی کردن یا غرغرهای کودکانه می یابد.
با این حال، عمدتاً او مردی است که در کنار نورا ایستاده است، سعی میکند بفهمد، سعی میکند از راه اصلی، دور بماند، اما همچنان امیدوار است که قرار نیست کسی که برایش عزیزترین است را از دست بدهد. در یک نقطه، آرتور ماگارو سعی می کند توضیح دهد که چرا او عاشق زندگی با نورا است. برای او، نورا جهان را بزرگتر می کند. او با صدای بلند می پرسد: «من در تعجبم که آیا من هم همین کار را برای شما انجام می دهم یا نه؟» و منتظر جواب سوال نمی ماند در عوض، او مردی سرگردان است و برای نجات گریه نمی کند، فقط به این امید که به دست فراموشی سپرده نشود.
لیلی گلادستون «قاتلان ماه گل»
«مارتین اسکورسیزی» با اقتباس از روایت تاریخی فوقالعاده دیوید گران، از اینکه چگونه تعداد زیادی از سرخپوستان ثروتمند اوسیج، به دست مردان سفیدپوست حریص در اوکلاهاما به قتل رسیدند، تمرکز را از قانونگذاران سفیدپوستی که جنایات را حل میکردند برمی دارد و به سمت کسانی که این جنایات را مرتکب شدند متوجه می کند. اما او همچنین میدانست که قلب فیلم او مولی بورکهارت ایت؛ یک سرخپوست بومی اوسیج است که خانواده اش هدف قاتلان قرار گرفتند.
آنچه لیلی گلادستون در نقش مولی برای قاتلان گل ماه می آورد، منحصر به فرد و خارق العاده است. حضور محتاطانه او، روح فراگیر فیلم است و تماشای عاشق شدن او با مردی که او را فریب می دهد «ارنست بورکهارت لئوناردو دی کاپریو» بی نهایت جذابیت عاشقانه در خود دارد.
وقتی به این مرد نگاه می کند اعتماد عمیقی در چشمانش وجود دارد. دیدن خاموش شدن نور اعتماد او، مانند تماشای یک ماه گرفتگی است که زمین را سرد می کند و بر روی آن سایه می اندازد. این زنی است که هم توسط مردانی که در اطرافش بودند مورد خیانت قرار گرفت و هم به طور گستردهتر، از کشوری که اساساً بیشتر به او تعلق داشت خیانت دید. همانطور که گلادستون نقش این زن را بازی می کند، در حالتی ظاهر می شود که انگار با او ملاقات کرده، با او راه رفته، یا هم صحبتش شده است مانند یک همسایه به جای یک روح یا استعاره و کسی که تراژدی اش طنین انداز می شود.
فرانتس روگوفسکی «گذرگاهها»؛ بهترین بازیگران 2023
چه میشود که گاهی آدمهای بد از نگاه ما به شکل شگفتانگیزی جذاب به نظر می رسند؟ در «گذرگاهها» درام مثلث عاشقانه نیمه خندهدار نیمه غمانگیز، آیرا ساکس، فرانتس روگوفسکی نقش توماس، یک فیلمساز خودشیفته را بازی میکند که برای شریک زندگیاش (بن ویشا) که بطور مشخص دانا و فهمیدهتر است، بیشتر شبیه یک مصیبت است. او تمام رفتارها و شلوغکاریهای توماس را تحمل میکند، تا جایی که او وارد رابطهای با زنی جوان (ادل اگزارکوپولوس) میشود، که برای توماس یک ماجراجویی تجربی هیجانانگیز است اما در نهایت، به همه آسیب میرساند.
روگوفسکی در این نقش روی مرز متزلزلی راه میرود؛ خودخواهی او ظلم است و نابخشودنی. اما این بازیگر آلمانی به ما اجازه میدهد نیاز عریان پشت تمام این کارها را ببینیم، چنان خالص و بیپرده که قضاوت کردن او را برایمان ناممکن میکند. ما دوست داریم که او را دوست داشته باشیم، و به خودمان بقبولانیم او کارش را به بهترین نحو انجام داده است.
کیلی اسپینی در «پریسیلا»؛ بهترین بازیگران ۲۰۲۳
«پریسیلا پریسلی» وقتی الویس پریسلی بیست و چهار ساله را دید، چهارده ساله بود. او خیلی سریع و وحشتناک عاشق الویس جوان شد، و واقعا چرا نباید عاشق چنین شخصی بشود؟ اصلاً کسی هست که عاشق الویس نشود؟ کیلی اسپینی در «پریسیلا» که بر اساس کتاب خاطرات سوفیا کاپولا چاپ سال ۱۹۸۵ ساخته شده است، نقش زنی را بازی میکند که همسر یک سلطان میشود و قدم به رابطهای میگذارد که بعدها برایش تبدیل به یک زندان مخفوف میشود.
الویس ( با بازیگری جیکوب الوردی) هدفش این بود که پریسیلا را دوست داشته باشد و به او عشق بورزد، اما در عوض کنترل گر شد؛ این دل مهربان و حساسیت پریسیلا بود که الویس را جذب خود کرد، اما انگار الویس فکر میکرد میتواند گوهر گرانبهای خود را تا ابد در غل و زنجیر نگه دارد.
اسپینی نقش پریسیلای جوان را بازی میکند که به شکلی غیرطبیعی دارای آگاهی و درک بالغانه است. او پیش از ازدواج با الویس، نمیتوانست بفهمد که دارد به چه دنیایی قدم میگذارد، اما حتی با وجود سادگی و بیتجربگی هرگز مطیع و خام نبود. ما در این فیلم او را می بینیم که بزرگ و عاقلتر و مستقلتر میشود و با او در این رؤیای عجیب همراه میشویم. اسپینی، روی تاریک این رؤیا را نشانمان میدهد، بی آنکه افسونگری و جذابیتش را انکار کند. جوانها بخاطر روحیه سرکش و طبیعت جوانی، همیشه آنچه را به نفعشان هست، نمیخواهند! اسپینی پشت آن نقاب فریبنده موی پوشداده و خط چشم کلفت دلربا، واقعیت تلخ و شیرین زندگی را به ما نشان میدهد.
بردلی کوپر «استاد»
می گویند مردم از اینکه بردلی کوپر در فیلم استاد به اندازه کافی در مورد حرفه لئونارد برنشتاین «موسیقیدان مشهور امریکایی»، سوابق کاری او به عنوان رهبر ارکستر و آهنگساز اصلی و مردی که از آموزش جوانان (و افراد مسن تر) در مورد لذت های موسیقی کلاسیک صحبت می کند زیاد نپرداخته است.
فیلمی که کوپر با نقش اصلی خودش ساخته است عمدتاً بر ازدواج پیچیده و گاه طوفانی برنشتاین با بازیگر فلیسیا مونتهالگره (با بازی کری مولیگان) تمرکز میکند. بنابراین از هر فیلمی که بر اساس زندگینامه ساخته می شود جسورانهتر و قانعکنندهتر است. بازی کوپر در نقش برنشتاین بسیار جذاب خودش را نشان می دهد. بینی مصنوعی که کوپر برای این نقش انتخاب کرد در پیش برده و قبل از اکران، جنجالی به پا کرد و باعث شد خیلی از مردم قبل از دیدن فیلم موضع بگیرند.
اما این گریم یک نکته اصلی را پنهان کرد: با انتخاب بینی، کوپر دنبال جلب توجه برای خودش نبود. برای ذوب شدن در نقش بود، اگر او خودش را پنهان کند تا برنشتاین که یک مرد درخشان، خودخواه و پرجنبوجوش است بهتر بتواند به جلو قدم بگذارد. چیزی که در مورد اجرا شگفتانگیز است، نحوه عقب نشینی کوپر به جای بزرگنمایی در نقش است. نگاه او به فلیسیا مولیگان، انسانی که کاملاً با گرایش جنسی برنشتاین مطابقت نداشت، این حقیقت را نشان می دهد که واقعاً هیچکدام از ما خودمان نیستیم.
کوپر می داند چگونه به طور منظم دوست داشته باشد. گاهی دلتنگی او آشکار است. مواقع دیگر، او را میبینیم که به آنچه اسمش را محدودیتهای آزادی می گذارد، انتقاد میکند. این نمایشی از خویشتنداری و فروتنی است، در خدمت شخصیتی واقعی که توقف در کارش نیست.
گرتا لی «زندگی های گذشته»؛ بهترین بازیگران 2023
در رمان غم انگیز «زندگی های گذشته» از سلین سونگ، نورای گرتا لی، نمایشنامه نویس کره ای الاصل که در کودکی به همراه خانواده اش به تورنتو مهاجرت کرد و اکنون در نیویورک فعالیت خود را ادامه می دهد، دوباره با یک معشوق دوران کودکی (تئو یو) ارتباط برقرار می کند. اتفاقی که فارغ از مسایل دیگر، نشان دهنده فرهنگی است که گرتا لی پشت سر گذاشته است.
شوهرش هم که یک نمایشنامه نویس (با بازی جان ماگارو) است، در حالی که نورا احساساتش را نسبت به دوست قدیمی اش سر و سامان می دهد خودش را عقب می کشد. «زندگیهای گذشته» فیلمی درباره این است که ما همیشه نمیتوانیم خیلی مطمئن باشیم که از زندگی چه میخواهیم، حتی وقتی فکر میکنیم همه چیز را فهمیدهایم. گرتا لی وضعیت گذرا، ناگهانی و غافلگیرکننده نورا را به زیبایی به تصویر می کشد. او زنی است که از همه چیزهایی که فکر می کرد با خوشحالی از آن دست کشیده است، اکنون ناراحت است، از جمله هویت کره ای اش!
داستانی که جهانی است و همه به نوعی با آن دست و پنجه نرم می کنند. امکانات زندگی بسیار زیاد است، و امکان استفاده از آن ها چیزی است که ما را به حرکت در می آورد. گرتا لی ضربان قلب خواستن را به سطح می آورد. چهره او دنیایی از شگفتی و سردرگمی است، گاهی اوقات هر دو حالت را در یک زمان دارد. تغییراتی که فکر می کنیم نمی توانیم با آن زنده بمانیم و از پا در می آییم، اغلب آنهایی هستند که به ما بیشتر احساس زنده بودن می دهند.
کیلیان مورفی «اوپنهایمر»؛ بهترین بازیگران 2023
کاری که کیلیان مورفی در «اوپنهایمر» از کریستوفر نولان انجام میدهد یادآوری میکند که مکانیزم بازیگری برای یک صفحه بزرگ، به ظریفی و حساسی بال یک پروانه است. نولان میداند که نمیتواند داستان مردی که اغلب پدر بمب اتمی نامیده میشود را بدون گره زدن در چندین داستان، به اندازه ای که مهم است تعریف کند. مثل اینکه چطور دولت ایالات متحده، زمانی که دیگر به اوپنهایمر نیازی نداشت، تصمیم گرفت وفاداری او را زیر سوال ببرد و یا داستان اضطراب اخلاقی خود اوپنهایمر، برای وحشتی که ایجاد کرده بود و اکنون جهان را در بر گرفته بود.
جی. رابرت اوپنهایمر شخصیت بزرگی است، اما مورفی با اجرای حرفه ای خود به او نزدیک می شود. اثری که صمیمیت شگفتانگیزی در پی دارد. مورفی به عنوان یک دانش آموز جوان در کمبریج که دلتنگ آمریکا شده بود، بی دست و پایی و حالت گیجی اوپنهایمر را به تصویر می کشد. و کاریزمای متلاطم او را به عنوان یک دلقک باهوش برکلی و اندوه بعدی او از تاثیری که در ساخت سلاحی خطرناک ایفا کرده بود به خوبی بازی می کند. سلاحی که هنوز هم می تواند نشان دهنده پایان جهان باشد.
پوست مورفی دارای کیفیتی چون کاغذ دارد و شفاف است. گویی او همه چیز را در برابر ما آشکار می کند و به ما اجازه می دهد ببینیم مردی که باهوش تر از همه هست، همان شبکه رگ ها، شریان ها و رشته های عصبی را دارد که همه ما داریم و حیات ما را به راه می اندازد. اینگونه است که عمق یک نقش بزرگ برای نمایش بر روی صفحه آماده می شود و فاصله انسان بین خودش و یک غول را کوچک و کوچک تر می کند.
کری مولیگان «استاد»؛ بهترین بازیگران 2023
فیلم «استاد» از بردلی کوپر که خود کوپر در آن نقش رهبر ارکستر و آهنگساز لئونارد برنشتاین را بازی میکند، واقعاً یک فیلم بیوگرافی یا زندگینامه نیست. به عبارت دقیقتر، این تصویری از یک ازدواج است، ازدواجی که در زمان خود و شاید حتی در زمان خود ما رادیکال تلقی میشد. در اوایل ماسترو، برنشتاین که همجنسگرا یا دوجنسگرا بود، از آنجایی که هر خارجی میتواند این تمایز را ایجاد کند – با هنرپیشه جوان و درخشان کاستاریکا یعنی شیلیایی فلیسیا مونتهالگره ( با بازی کری مولیگان) ملاقات میکند و شما عملاً میتوانید این دیدار را مانند برخورد صاعقه ببینید. عشق در یک لحظه! اتهام بین آنها فوری و غیرقابل انکار است. فلیسیا می داند که لئونارد در فکر چیست و گرایشات جنسی دو گانه دارد، اما به هر حال او را دوست دارد. آنها تصمیم می گیرند شانس خود را در ازدواج و تشکیل خانواده امتحان کنند، حتی اگر لئونارد نمی تواند از گمراهی و سرگردانی خود جلوگیری کند. اجرای مولیگان هم زیبا و هم برهنه است، مثل یک سیگار روشن که در تاریکی شناور است. فلیسیا ظرفیت بزرگی برای دلربایی دارد، اما او محدودیتهای خود را نیز میداند. این را می توان هنگامی که صحنه روز شکرگزاری فیلم را دیدید، صحنهای که در آن فلیسیا نقصهای شوهرش را در یک تکگویی ویرانگر (و احتمالاً سزاوار) بیان میکند به خوبی ببینید. فلیسیای مولیگان با رفتارهای زنانه و بی عیب و نقصش، به نظر می رسد تصویری از نجابت و ادب است تا زمانی که متوجه شوید او فیلم را آتش زده است.
پایان
مجله TIME هر ساله فهرستی از بهترین بازیگران و هنرمندان سینمایی را منتشر میکند که به عنوان بازیگران برجسته و تاثیرگذار سال شناخته میشوند. این فهرست توسط نویسندگان متخصص در حوزه سینما و تلویزیون انتخاب میشود و بیشترین تمرکز، متوجه بازیگرانی میشود که نقشهای مهم و قابل توجهی در سال انجام دادهاند و تواناییهای نمایشی برجستهای از خود به نمایش گذاشته اند.
فهرست بالا از اهمیت و تاثیر بازیگران بر جهان سینما و فرهنگ جهانی خبر میدهد که در سال 2023 برجسته بودهاند. انتخاب این بازیگران بسته به اهمیت و تاثیر نمایشیشان در طول سال 2023 انجام شده است.
