اسپین آف مردگان متحرک یعنی سریال دِریل دیکسون به طور قابل توجهی با بقیه اسپین آف های مردگان های متحرک متفاوت است، در این سریال به کاراکتر معروف مردگان متحرک (دِریل دیکسون) می پردازیم که چگونه سر از شهر پاریس درآورده است.
برای مطالعه (بهترین نمایش های ورزشی در شبکه ESPN پلاس) اینجا کلیک کنید
درباره سریال دِریل دیکسون
نورمن ریدوس در این داستان با کلمنس پوزی (فلور دلاکور از مجموعه هری پاتر) در نقش یک راهبه جنگجو (با گذشته ای متحول) همبازی می شود.
پس از سقوط انجمن Commonwealth ، جستجوی دریل برای یافتن جوامع دوستانه دیگر در ایالات متحده شروع شد بعد از مدتی او ناخواسته تبدیل به یک مهاجر می شود.
این سریال نسبت به اسپین آف های دیگر مردگان متحرک جلوه‌ی زیباتری دارد. در این سریال تصاویر دلخراشی از شهر ویران شده پاریس نشان داده می شود که نرم افزار CGI به این تصاویر کمک بسیاری کرده است.
اغلب در فیلم‌های زامبی، کاراتر هایی که افسرده هستند، روحیه آنها باعث می شود تاثیر بسیار زیادی بر داستان این نوع فیلم ها بگذارد، اما نکته اصلی اینجاست که با سقوط تمدن‌ها، روحیه برخی از این افراد آسیب دیده بهبود پیدا می کند و رشد بهبودی آنها طی مرور زمان سریع تر و بهتر می شود.
داستان سریال دِریل دیکسون
پس از غرق شدن کشتی، و حرکت به سواحل جنوب فرانسه، قهرمان داستان ما یعنی دریل خودش را بین دو خانواده در هم می‌بیند و ارتباطات جدیدی را با آنها ایجاد می‌کند.
مدتی است که دریل می خواهد راهی برای بازگشت به خانه اش پیدا کند و این سریال درباره‌ی کسی است که میخواهد وفاداری شخصی را نشان دهد که او خانواده‌اش از هر چیزی برایش مهم تر است. این داستان یک ماجراجویی تاثیرگذار برای مردی است که مسلماً محبوب ترین شخصیت مردگان متحرک است.
شخصیت دریل باحال ترین شخصیت میان طرفداران مردگان متحرک است. من خودم طرفدار نورمن ریدوسم بعد از نورمن هم طرفدار اندرو لینکلن (ریک گرایمز)، ولی بعد از اینکه اندرو دیگر نقش ریک گرایمز را در ادامه مجموعه مردگان متحرک بازی نکرد باعث شد ضربه ی بدی به طرفداران و سریال وارد کند.
همراه با اسپین آف Dead City، دریل دیکسون نشان می‌دهد که اگر The Walking Dead (مردگان متحرک) سال‌ها پیش از طرح اولیه‌اش جدا می‌شد، این سریال می توانست بهتر و خلاقانه تر نشان داده شود.
با این حال، سریال داریل دیکسون چند اشکال دارد. اولین مشکل، این سریال هنوز داستان خودش را از مجموعه مردگان متحرک جدا نکرده است. از دیدگاه تلویزیونی در اینجا هیچ زمینه جدیدی وجود ندارد.
شخصیت های داستان
دومین مشکل، این سریال شخصیت دریل را به عنوان یک پدر نشان می دهد و وظیفه‌ی او محافظت از عزیزانش است در حالی که سناریو این سریال بیشتر به سریال Last Of Us شباهت دارد و دریل در اینجا باید یک کودک که شخصیت منحصر بفردی دارد را از سراسر حومه فرانسه تا پاریس باید اسکورت کند. این داستان به خودی خود با داستان Last Of Us یکسان نیست، اما به خاطر این موضوع این سریال نقد منفی خواهد داشت.
اسم پسری که دریل بایید اسکورت کند لورن با بازی لویی پوچ سیگلیوززی است. لورن بچه‌ی بسیار باهوشی است که توسط یک صومعه و توسط یک جنبش اتحادیه بزرگ شده است که به خاطر خاص بودنش همه او را به چشم خدا می بینند.
در طول ماموریت دریل، تله هایی وجود دارند که او باید مراقب باشد که در حین اسکورت لورن به دام این تله‌ها نیفتد. از همه جذاب تر، شخصیت ایزابل پوسی است که به آرامی شیفته‌ی دریل می شود و باعث می شود دریل دیگر تنها نباشد.
رابطه‌ای که بین دریل و ایزابل وجود دارد واقعی تر از رابطه‌ی دریل و لیا در مجموعه مردگان متحرک است و این دو کاراکتر بیشتر متضاد یکدیگر بودند.
این فرنچایز همچنان چارچوب اصلی خود را حفظ کرده است . یعنی ما حمله‌ی واکر‌ها (زامبی‌ها) به بازماندگان را در این سریال خواهیم دید. خوشبختانه، سریال دریل دیکسون این موارد را جذاب تر می‌کند و به دشمنان دریل و و موانعی که در بین آنها قرار دارد اجازه می دهد هیجان بیشتری به تماشاچیان و طرفداران خود بدهد.
The Walking Dead: Daryl Dixon شما را وادار می کند که ای کاش این فرنچایز مدت ها پیش کارهای بهتر و جالب تری با شخصیت دریل انجام می داد.
سکانس ها تکراری در این سریال وجود دارد، به خاطر اینکه شاهد نبرد های زیادی با واکر‌ها خواهید بود، اما تغییر مناظر، شیوع این بیماری در اروپا، و ایجاد وابستگی های واقعی داریل با بازیگران داستان را جالب‌تر می کند.
