روشنایی صفحه نمایش به یکی از بزرگترین میدان‌های جنگ در فضای مدرن گوشی‌های هوشمند اندرویدی تبدیل شده و تنها در چند ماه اخیر افزایش یافته است.
مطالعه TCL با صفحه نمایش انحصاری NXTPAPER
شرکت‌ها اعداد اوج روشنایی بالاتری را مطرح می‌کنند تا ما را شگفت‌زده کنند، اما تنها یک مشکل وجود دارد. این رقم به طور موثر بی معنی است و دلیل آن در اینجا آمده است.
یک نبرد بی معنا
حداکثر روشنایی به روشنایی در یک ناحیه بسیار کوچک از صفحه نمایش اشاره دارد، در درجه اول هنگام پخش محتوایی مانند ویدیوهای HDR. در غیر این صورت برای استفاده روزمره اعمال نمی‌شود. حتی هیچ بازی اندرویدی هم وجود ندارد که از HDR (و در نتیجه اوج روشنایی) استفاده کند. این باعث نشده که سازندگان گوشی‌های هوشمند از این رقم به خود ببالند.
چند سالی است که روند شرکت‌هایی که ارقام اوج روشنایی را در بوق می‌زنند، وجود دارد، اما می‌توانید استدلال کنید که موج اخیر با Galaxy S23 Ultra تقریباً یک سال پیش آغاز شد. سامسونگ 1750 نیت حداکثر روشنایی را تبلیغ کرده و باقی صنعت به سرعت به سمت افزایش اعداد بزرگتر حرکت کرده است.
پیکسل 8 پرو گوگل دارای حداکثر روشنایی 2400 نیت است، Xiaomi 13T Pro دارای 2600 نیت است و Find X6 Pro OPPO با 2500 نیت بالاترین میزان روشنایی را دارد. اما این بازی یکنواختی به اینجا ختم نشده است.
بسیاری از برندها در مورد اوج روشنایی به خود می‌بالند، اما شما به ندرت آن را خواهید دید.
در چند ماه گذشته، شیائومی 14 پرو (3000 نیت)، وان پلاس 12 (4500 نیت)، ریلمی GT 5 پرو (4500 نیت)، اوپو Find X7 Ultra (4500 نیت) و سری Redmi K70 با شدت 4000 نیت را دیده‌ایم. همگی اوج روشنایی را بالا می‌برند. این در واقع به یک مسابقه گیج کننده تبدیل شده است، پیوستن به مگاپیکسل‌ها و شارژ وات به عنوان رقمی که OEMها می‌توانند به آن اشاره کنند و بگویند “ببینید، مال ما بالاتر است و عدد بالاتر برابر است.”
ارقام روشنایی که باید به آنها نگاه کنید
مرتبط‌ترین اعداد روشنایی برای روشنایی دستی و همچنین روشنایی خودکار است. ارقام روشنایی دستی و خودکار بسیار کمتر از اعداد اوج روشنایی هستند اما به سطح روشنایی کل صفحه نمایش اشاره می‌کنند.
روشنایی خودکار به صورت پویا روشنایی صفحه نمایش شما را بر اساس محیط شما تنظیم می‌کند و تمایل به ارائه حداکثر روشنایی بالاتر از حالت دستی دارد. بسیاری از برندها همچنین حالت به اصطلاح روشنایی بالا (HBM) را به عنوان بخشی از ویژگی روشنایی خودکار ارائه می‌دهند که باعث افزایش روشنایی دید در فضای باز می‌شود. HBM را فقط می‌توان برای چند دقیقه قبل از افتادن نگه داشت، البته، عمدتاً به دلیل مصرف انرژی، سوختن صفحه نمایش و نگرانی‌های گرمایش.
ارقام روشنایی خودکار و روشنایی دستی بسیار مفیدتر از اعداد اوج هستند.
به طور کلی، شما 200 تا 300 نیت روشنایی برای صفحه نمایش خود در داخل خانه می‌خواهید. آیا از گوشی خود در زیر نور مستقیم خورشید استفاده می‌کنید؟ سپس شما معمولاً 600 نیت یا بیشتر می‌خواهید تا آنچه را که روی صفحه نمایش شما است به وضوح ببینید. بنابراین گوشی‌های اخیر در این زمینه چگونه عمل می‌کنند؟
OnePlus می‌گوید OnePlus 12 دارای حداکثر روشنایی صفحه نمایش 4500 نیت، روشنایی خودکار 1600 نیت و روشنایی دستی 600 نیت است. در همین حال، Galaxy S24 Ultra «فقط» دارای 2600 نیت حداکثر روشنایی است، اما همچنین دارای یک حالت روشنایی بالا بوده که می‌تواند به 1500 نیت برسد. بنابراین شما در واقع به سطوح روشنایی مشابهی در استفاده روزمره نگاه می‌کنید، اما همه این تلفن‌ها همچنان شما را برای مشاهده در فضای باز به خوبی پوشش می‌دهند. این مقایسه تا حد زیادی نشان می‌دهد که چرا اوج روشنایی واقعاً مهم نیست.
به یک تاکتیک بازاریابی دیگر نیفتید
واضح است که برندهای گوشی های هوشمند در تلاش برای متمایز شدن از دیگر افراد، به حداکثر روشنایی خود دست یافته‌اند. اما این رقم برای بسیاری از مصرف‌کنندگانی که فقط می‌خواهند صفحه گوشی خود را در خارج از منزل ببینند، بی‌ربط است. حتی اگر به طور منظم محتوای HDR را تماشا کنید، درک روشنایی خطی نیست. اوج روشنایی 4000 نیت دو برابر روشنایی 2000 نیت نیست. به عبارت دیگر، هر چه اعداد بزرگتر باشد، بازدهی کمتری دارد و هر چیزی حدود 2000 نیت یا بالاتر از آن برای HDR بسیار خوب است.
با تمام این اوصاف شدت روشنایی تنها یک مسئله تبلیغاتی بوده تا برندها بتوانند فروش بهتری داشته باشند و گوشی منحصربفردی را عرضه دارند.
