بررسی بیوک اسکایلارک، خودروی پر طرفدار کلاسیک

بیوک اسکایلارک در حال حاضر قدیمی‌ترین برند خودروساز آمریکایی در جهان است که در سال 1899 میلادی یعنی پیش از آغاز قرن نوزدهم از سوی دیوید بیوئیک اسکاتلندی تاسیس شد.

برای مطالعه (کی ام سی A5 یک کراس اوور غول پیکر و جمع و جور) اینجا کلیک کنید

در حقیقت اسم این برند بیوئیک بوده که بنیان ابتدایی مجموعه شرکت‌های بزرگ مانند جنرال‌موتورز (GM) آمریکا را در سال 1908 بنا کرده است؛ در حالی که سالیان زیادی است که برند این خودرو یکی از زیر مجموعه های شرکت بزرگ جنرال‌موتورز به حساب می‌آید.

درباره بیوک اسکایلارک

اسم اسکایلارک در لغت به معنای چکاوک است. این نام در ابتدا به عنوان یک پسوند برای مدل رودمستر بیوئیک در سال 1953 و 1954 به کار رفته است که نشان دهنده بالاترین سطح لوکس‌گرایی این محصول تولید محدود در رقابت با اولدزمبیل 98 و کادیلاک اِلدورادو سری 62 بود که جمعاً کمتر از 1700 دستگاه تولید کرده است.

این خودرو را همه در ایران به اسم بیوک یا بویوک می شناسند، در حقیقت این خودرو نسل سوم سری اسکایلارک به شمار می آید که بین سال‌های 1975 تا 1979 تولید شده است و از لحاظ ظاهری، خودرو اسپرت و نیمه لوکس خانوادگی به شمار می‌آید چرا که با تنوع بالایی از پیشرانه‌ها و جعبه‌دنده‌ها و دو اتاق کوپه و سدان تولید شده است.

نمای ظاهری بیوک اسکایلارک

در وصف طراحی ظاهری این خودرو باید اشاره کرد که در بین شش نسل تولیدی، لقب زیباترین و محبوب‌ترین طراحی را به خود اختصاص داده است، که باعث شد این طراحی در ظاهر سایر محصولات GM، مانند شورولت شِوِل و شورولت اِلکامینو نیز استفاده شود.

نکته مهم دیگر در طراحی ظاهری اسکایلارک وجود لوگو سه رنگ بیوک روی کاپوت و سه شکاف عرضی بر گلگیرهای جلو است که هرچند فقط جنبه ظاهری و غیرکاربردی دارد، اما به عنوان یک اِلمان انحصاری در محصولات برند بیوک استفاده شده تا تفاوت و اصالت خود را به نمایش بگذارد. همچنین ابعاد قابل توجه تایرهای 75/215 سوار بر ریم‌‌های 14 اینچی را نیز نباید فراموش کرد.

همچنین محصولات تولیدی در همان دوران با ارائه هرگونه تغییرات ظاهری از سوی شرکت مادر، با همان تغییرات و متناسب با سال تولید بر خط تولید قرار گرفت. این رویه در سال های بعد از انقلاب 57 و در راستای تکمیل نبودن قطعات، باعث تغییرات و افت کیفیت بسیار زیادی در این خودرو شد.

اسکایلارک‌ شامل پنج تیپ مختلف B1 تا B5 می‌شود که تفاوت در میان آن‌ها بیشتر در آپشن‌های داخلی و رفاهی خودرو مثل شیشه بالابرهای برقی یا دستی، صندلی‌های یک تکه نیمکتی یا اسپرت تکی ملقب به صندلی باکِت (Bucket Seat)، جعبه‌دنده دستی یا اتوماتیک، شیفتر کنسولی یا فرمانی، و برخی جزئیات دیگر فنی همچون تفاوت در سرسیلندر پیشرانه خلاصه شده است.

تمامی سری‌های اسکایلارک‌ و سایر خودروهایی که در ژنرال موتورز ایران به تولید رسیده اند دارای پلاک شناسایی فلزی بر فایروال (دیوار جداکننده اتاق از محفظه پیشرانه) در پشت بوستر ترمز هستند که نشان‌دهنده اصالت خودرو و محل تولید آن است.

این خودرو به شیشه بالابر برقی، قفل مرکزی، فرمان هیدرولیک، ترمز دیسکی دوجداره در جلو به همراه سیستم کمکی بوستر، سیستم تهویه مطبوع، سیستم رادیو پخش، جعبه‌دنده اتوماتیک، شیفتر کنسولی، صندلی‌های اسپرت تک نفره باکِت با تنظیم دستی در راستای طول، تنظیم آینه جانبی راننده به صورت دستی از داخل اتاق، سقف چرمی دو رنگ هماهنگ با رنگ نمای داخلی، تنوع رنگ‌آمیزی داخلی و خارجی قابل توجه، فن ضد بخار شیشه عقب و به صورت فابریک فاقد آینه جانبی سمت شاگرد مجهز است.

اگرچه ممکن است این آپشن‌ها امروزه مهم نباشند اما در آن دوران، مونتاژ و ارائه این خودرو در بازار کشور مانند تولید یک خودرو آمریکایی مد روز، مجهز به پیشرفته‌ترین آپشن‌های ایمنی و رفاهی در ایران بود که افتخار بزرگی محسوب می‌شود.

مشخصات فنی

اسکایلارک مجهز به پلتفرم هیبرید نیم قاب (Half Frame) متحرک عقب است. به این معنا که بخش مرکزی اتاق از فایروال تا صندوق عقب بصورت یکپارچه ساخته شده است که بر روی محور متحرک عقب سوار می‌شود.

اسکایلارک‌های تولیدی در ایران همگی به پیشرانه GM 350 V8 به حجم 5.7 لیتری مجهز هستند. این پیشرانه پر استفاده ترین پیشرانه هشت سیلندر در جهان به شمار می‌آید که در فرمت‌ها و کاربری‌های متنوعی طی سالیان زیاد تولید شده است.

قدرت این پیشرانه وابسته به کاربراتور و سرسیلندر به کار رفته در آن به صورت فابریک بین 160 تا 180 اسب‌بخار و گشتاور آن برابر با 350 نیوتن‌ بر متر اعلام شده است.

وظیفه انتقال قدرت در مدل B3 بر عهده جعبه‌دنده سه سرعت اتوماتیک GM TH350 است و تعیین شتاب و سرعت نهایی برعهده ضریب نهایی دیفرانسیل است که به سه شماره 13، 15 و 17 معرفی می‌شود که به ترتیب از سنگین به سبک پیش می‌رود.

از این رو شتابگیری در اسکایلارک مجهز به دیفرانسیل 13 سریع‌تر اما سرعت نهایی کمتر است. این موضوع در دیفرانسیل 17 کاملاً بر عکس است. به همین دلیل دیفرانسیل 15 به عنوان بهترین دیفرانسیل برای استفاده عمومی شناخته می‌شود که ویژگی سرعتی و قدرتی را به صورت همزمان به همراه دارد.

در صورت سلامت پیشرانه و جعبه‌دنده اسکایلارک، تنها تفاوت‌های سواری از قوای پیشرانه و ضریب نهایی دیفرانسیل در پیشرانه و جعبه دنده ریشه می‌گیرد. اما آنچه که در همه‌ی آن‌ها مشترک است شتابگیری قابل قبول برای وزن حدود 1700 کیلویی این خودرو است که سرنشینان را راضی نگه می‌دارد.

تنها نقطه ضعفی که از سواری اسکایلارک می‌توان گرفت محدود بودن فضای نشیمن عقب در مقایسه با فضای بسیار جادار جلو است. این محدودیت فضا به دلیل وجود پنل میل گارد برای انتقال نیرو به محور عقب و همچنین اختلاف فاصله محورهای خودرو در مقایسه با برادر بزرگ‌تر و جادارتر آن یعنی شورولت کاپریس است.