مرد عنکبوتی و دنیای موازی عنکبوت ها

مرد عنکبوتی و دنیای موازی عنکبوت ها از لحاظ داستان نفس گیر است که دائماً شما را در هیبت سرگیجه ای از انیمیشن سه گانه خود رها می کند.

همچنین این یک داستان ناشیانه است که هرگز نمیتونید بفهمید که می خواد روی چه چیزی تو داستان تأکید بکنه، این فیلم یکدفعه تموم میشه و شما رو ماتم زده میکنه و باید برای قسمت بعدی صبر تحمل زیادی باید داشته باشید.

برای مطالعه (قسمت جدید نگهبانان کهکشان از کمپانی مارول) اینجا کلیک کنید

داستان فیلم مرد عنکبوتی

این فیلم ارزیابی  Spider-Man Across the Spider-Verse را بسیار دشوار می کند. این در واقع فقط نیمی از یک فیلم است، هم به دلیل ساختاری که داره و هم به دلیل اینکه بخشی از یک داستان دو قسمتی است.

و بنابراین، به شکلی کاملا واقعی، کیفیت این فیلم در نهایت توسط دنباله آن مشخص خواهد شد که برای مارس آینده برنامه ریزی شده است.

در ضمن، بیایید تا جایی که میتونیم در مورد Across the Spider-Verse با شرایط خودش صحبت کنیم،این فیلم با داستان غم انگیز زن عنکبوتی گوئن استیسی (هیلی استاینفلد) آغاز می شود که در آن پیتر پارکر او تبدیل به مارمولک می شود و در مبارزه با او می میرد.

جهان گوئن استیسی

جهان گوئن سبک هنری سوررئالیستی خاص خود را دارد که تماشای آن به طرز شگفت انگیزی لذت بخش است و همه آن با ریتم یک آهنگ ارائه می شودو این بهترین سکانس آغازین هر فیلم ابرقهرمانی است.

جهان گوئن به قدری خیره کننده و شگفت انگیز است که وقتی زمان رسیدن به مایلز مورالس (شمیک مور) فرا می رسد، کمی پیش پا افتاده به نظر می رسد.

اما، خوشبختانه، زمانی که شخصیت مرموزی به نام The Spot (جیسون شوارتزمن) ظاهر می شود، همه چیز به سرعت عجیب می شود. او یک فرد تو خالی با تعدادی پورتال ابعادی بر روی بدنش است.

او وجود خود را به نوعی مدیون مایلز است، و او در شرف ایجاد ویرانی در جهان چندگانه است. انجمن عنکبوتی که شامل گوئن و اساساً هر عنکبوت دیگری غیر از مایلز است ظاهر می شود تا با اسپات مقابله کنند که این انجمن مخالف حضور مایلز در این تیم است.

دنیای موازی عنکبوت ها

از اینجا، مایلز در یک سفر چندجانبه برای خودیابی، با یک تیم در برابر اسپات در بمبئی به همراه گوئن، اسپایدر پانک (دانیل کالویا)، زن عنکبوتی جسیکا درو (عیسی رائه) ، و مرد عنکبوتی پاویتر پرابهاکار (کاران سونی) تمام راه را از سوراخ خرگوش به پایین سقوط می کنند.

پس از یک سکانس دیدنی در بمبئی، Across the Spider-Verse دیگر به اسپات اهمیت نمی دهد و در عوض روی برخورد مایلز با دیگر افراد عنکبوتی تمرکز می کند در حالی که سعی می کند بفهمد به کجا تعلق دارد.

بهترین صحنه‌های فیلم صحنه‌هایی هستند که در آن شخصیت‌های آن با یکدیگر گفتگوهای عاطفی می‌کنند. با این حال، مسئله این است که نیمه اول فیلم این شرور جذاب را به وجود میاره که ارتباط شخصی قوی با مایلز دارد و سپس آن شخصیت شرور تقریباً در تمام نیمه پشتی فیلم غایب است.

صحنه های اطراف آن شتابزده و ناگهانی هستند. اما در پایان، فیلم به گونه‌ای آشکار می‌شود که آن را از کلاسیک تمام دوران به چیزی کمتر از آن می‌برد.

این داستان ادامه دارد

پایان این فیلم مطمئناً بسیار دست و پاگیرتر و نفسگیر تر از پایان مثلاً Avengers: Infinity War است که خب این فقط یک مثاله وگرنه اینفینیتی وار خدا بود نمیشه منکرش شد.

داستان این فیلم از این قرار بود که چگونه تانوس تمام سنگ‌های بی‌نهایت را جمع‌آوری میکنه و تصمیم میگیره که نصف جمعیت دنیارو از بین ببره.

این یک داستان کامل با یک شوخی بیش از حد دراماتیک برای فیلم بعدی است. در مقابل، Across the Spider-Verse حس فیلمی رو داره که تصمیم میگیرن به دلیل طولانی بودن فیلم را به نصف برسونن.

این داستان نفس گیر یک نقطه توقف طبیعی برای داستان نیست، درست زمانی که همه چیز در حال افزایش است، این فیلمی است که اوج ندارد.در حالی که Across the Spider-Verse یک جشن خنده دیوار به دیوار نیست، لحظات بسیار سنگینی را به وجود می اورد تقریباً هر شوخی را که فکرش را بکنید انجام می دهد با توجه به اینکه ما در مورد فیلمی به نویسندگی فیل لرد و کریس میلر (افراد مسئول بازسازی فیلم لگو و جامپ استریت) صحبت خواهیم کرد.